Style uczenia się

Naukowcy uważają, że każdy człowiek ma jeden dominujący styl uczenia się, czyli najefektywniejszy sposób przyswajania informacji. Jego znajomość umożliwia dobranie odpowiednich metod nauczania i sposobów uczenia się.

Wyróżnia się następujące style uczenia się:
  • wzrokowcy
  • słuchowcy
  • dotykowcy (czuciowcy)
  • kinestetycy.
WZROKOWCY:
Wzrok
  • lubią patrzeć i obserwować;
  • dobrze zapamiętują twarze, kolory, wygląd i szczegóły otoczenia;
  • są wrażliwi na elementy wizualne otoczenia, przede wszystkim na kolory i kształty;
  • mają potrzebę przebywania w ładnym i uporządkowanym środowisku. Łatwo się dekoncentrują, jeśli w ich otoczeniu panuje nieład;
  • najlepiej zapamiętują to, co zobaczą w postaci materiałów graficznych, tekstów, zdjęć, filmów, prezentacji, wykresów, tabel;
  • lubią pisać i notować;
  • nie przeszkadza im w nauce muzyka ani odgłosy rozmów, ale wizualna dezorganizacja przeszkadza im w koncentracji.
Jeśli jesteś wzrokowcem, najskuteczniej będziesz się uczył, gdy:
  • informacje wzrokowe podane będą w formie słów i liczb, przedstawione jasno i systematycznie,
  • wykorzystasz materiał drukowany: książki, gazety, podręczniki, instrukcje, tabele, wykresy, plakaty,
  • będziesz miał wokół siebie porządek,
  • będziesz miał plan, według którego będziesz pracował,
  • najpierw przeczytasz, zanim coś zrobisz,
  • będziesz miał kontakt wzrokowy z nauczycielem,
  •  skorzystasz z pomocy naukowych w formie graficznej lub sam stworzysz notatki w formie ilustracji, schematów, map myśli,
  • podczas czytania będziesz robić notatki, przy czytaniu będziesz wyobrażać sobie treść,
  • ważne informacje zaznaczysz kolorem,
  •  to, co masz zapamiętać, będziesz notować na karteczkach i przyczepiać je w miejscach, na które często patrzysz.
SŁUCHOWCY
Słuch
  • w kontakcie z inną osobą zwracają uwagę na jej imię, nazwisko, dźwięk głosu, sposób mówienia i oczywiście to, co mówi; 
  • przedłużony kontakt wzrokowy jest dla nich rozpraszający;
  • lubią rozmawiać, dyskutować, opowiadać, słuchać muzyki;
  • jeśli przez dłuższy czas przebywają w ciszy, sami wytwarzają dźwięki (nucą, śpiewają, gwiżdżą, mówią do siebie);
  • lubią słuchać innych i szczegółowo opowiadają o tym, co mówili;
  • szybko uczą się ze słuchu wierszyków i słów piosenek;
  •  dobrze zapamiętują imiona i nazwy własne;
  • z łatwością uczą się języków obcych;
  •  pamiętają to, co usłyszą lub sami opowiadają;
  • najchętniej uczą się w grupie bądź z drugą osobą, poprzez zadawanie pytań i odpowiadanie na nie;
  • w trakcie nauki potrzebują ciszy, gdyż muzyka i hałas ich rozprasza;
  • najlepiej przyswajają informacje podawane w formie języka mówionego, sami są też często doskonałymi mówcami;
Jeśli jesteś słuchowcem, najskuteczniej będziesz się uczył, gdy:
  • będziesz uczyć się i czytać w ciszy (chociaż bardzo lubisz muzykę),
  • będziesz uważnie słuchać nauczyciela,
  • będziesz pracować z drugą osobą, omawiając zagadnienia,
  • będziesz odczytywać na głos teksty do nauczenia się albo będziesz je głośno powtarzać lub odsłuchasz nagrania z płyty,
  • opowiesz komuś to, czego się już nauczyłeś,
  • będziesz podsumowywać w formie krótkich zdań najważniejsze treści z danej części szkolenia czy materiału, z którego się uczysz,
  • poprosisz kogoś o przepytanie cię z opanowanego materiału,
  • możesz powtarzać materiał śpiewając lub rapując,
  • w czasie relaksu będziesz słuchać muzyki.
DOTYKOWCY (CZUCIOWCY)
Dotyk
  •  mają doskonale wyczulony zmysł dotyku, węchu i smaku – dzięki tym zmysłom najszybciej i najprzyjemniej poznają świat; 
  • są wrażliwi na sygnały płynące z ciała, dzięki czemu łatwo rozpoznają własne emocje, doznania i samopoczucie;
  • ich gestykulacja jest żywa, ekspresyjna i dynamiczna. Ruchy rąk i komunikacja pozawerbalna są dla nich głównym przekaźnikiem informacji;
  • wrażliwość czuciowców dotyczy też ludzi wokoło. Są wyczuleni na elementy komunikacji niewerbalnej, a więc na mimikę, gesty, język ciała i ton głosu. Bardziej od słów wychwytują ich wydźwięk emocjonalny;
  • przeżywają emocjonalnie to, co poznają i czego doświadczają, lubią opowiadać o tych przeżyciach;
  •  zapamiętują treści działające na emocje;
  • jeśli coś zanotują, naszkicują bądź narysują, lepiej to przyswajają;
  • lepiej zapamiętują, gdy trzymają coś w dłoniach, szkicują, używają klawiatury komputera, bawią się włosami, przedmiotami;
  • uczą się, angażując zmysł dotyku;
  • najlepiej zapamiętują informacje powiązane z uczuciami. To właśnie oni często odnajdują się w zawodach związanych z pomaganiem innym. Są wrażliwi na uczucia innych i empatyczni.
Jeśli jesteś czuciowcem, najskuteczniej będziesz się uczyć, gdy:
  • wykorzystasz doświadczenia i eksperymenty – najlepsze zajęcia dla ciebie to warsztaty, gdzie możesz próbować nowych rzeczy i wymieniać się z innymi swoimi przeżyciami,
  • będziesz notować, bo już samo pisanie pomaga ci zapamiętać i uporządkować materiał, lepiej myślisz i słuchasz, gdy bazgrzesz, rysujesz lub trzymasz coś w dłoni, np. długopis,
  • podczas czytania będziesz robić notatki kolorowymi pisakami lub ważne pojęcia zapiszesz ozdobną czcionką,
  • zadbasz o przyjazną atmosferę w miejscu, gdzie masz się uczyć; negatywne emocje obniżają twoją zdolność koncentracji.
KINESTETYCY
Ruch
  • najchętniej i najłatwiej uczą się, gdy sami coś wykonują. Najlepiej przyswajają wiedzę w ruchu, szukają dodatkowych stymulacji, aktywnie uczestniczą w różnych sytuacjach z życia codziennego, eksperymentują, kiedy to tylko możliwe;
  • są znudzeni podczas wykładów, pogadanek. Będą wówczas poszukiwać dodatkowych zajęć czy wodzić wzrokiem za tym, co się porusza;
  • potrzebują większej ilości bodźców dotykowych, lubią dotykać, poruszać przedmiotami;
  • ruch na początku zajęć wywołuje gotowość i chęć do nauki;
  • siedząc na krześle, zwykle kołyszą się lub poruszają nogami;
  • lubią zmieniać miejsce, być w ciągłym ruchu;
  • szybko uczą się chodząc i mówiąc lub wykonując czynności, np. pstrykanie długopisem, machanie nogami, trzymanie czegoś w dłoniach;
  • mówią niewiele i lakonicznie, za to często gestykulują;
  • dobrze pamiętają to, co sami robili, uczą się przez działanie;
  • często stają się niespokojni, gdy muszą usiedzieć dłuższy czas w jednym miejscu;
  • wskazane jest, by robili częste przerwy w nauce i wykorzystywali je na ćwiczenia fizyczne lub przemieszczanie się;
  • mimo że sami potrzebują ruchu, by się uczyć, ruch innych rozprasza ich i dekoncentruje;
  • często mają zdolności manualne.
Jeśli jesteś kinestetykiem, najskuteczniej będziesz się uczył, gdy:
  • będziesz eksperymentować i wypróbowywać w praktyce czynności, których masz się nauczyć,
  •  będziesz w ruchu, np. chodząc po pokoju,
  • będziesz pisać na dużych tablicach lub planszach w pozycji stojącej,
  • do nauki włączysz gestykulację i odgrywanie czytanych treści, to pomoże ci lepiej zapamiętywać,
  •  będziesz grał w gry edukacyjne i ruchowe,
  •  otoczenie pozostanie nieruchome, bo ruchy innych mocno cię rozpraszają,
  •  przed rozpoczęciem nauki przejrzysz cały rozdział, oglądając ilustracje i wykresy.
Skip to content